Beleške jedne Ane
Kapor Momo
Hronika u dvadeset šest glava.
Ova knjiga, koja se prvo pojavila u časopisu Bazar gde je
izlazila u nastavcima, vraća nas u jedno srećno, čedno vreme, koje nije slutilo
na sve ono što nam se dogodilo kasnije.
Novi
čitaoci, koji se možda sada prvi put susreću sa prozom Mome Kapora, naći će u
njegovim ranim tekstovima neke od odgovora koji će im pomoći da bolje shvate sadašnji
trenutak jer Ana nastavlja svoj život, nezavisno od našeg poimanja vremena. Ona
je arhetip Beograđanke koju i danas srećemo.
Iz predgovora Ane Kapor
Kada bi trebalo odabrati jedno
delo Mome Kapora koje ga najbolje predstavlja, onda bi to svakako bila knjiga
Beleške jedne Ane koja je danas ponovo pred nama.
Svet posmatran iz ugla tinejdžerke, ispričan
prepoznatljivim beogradskim žargonom i ilustrovan autorovom rukom, u isto vreme
je i duhovita ali i nemilosrdna analiza jednog vremena.Ova knjiga koja
je objavljena 1972. godine bitno je uticala na tadašnju jugoslovensku književnu
scenu. Svrstana je u kategoriju „džins proze“, čiji je Kapor jedan od
najizrazitijih predstavnika.
Beleške jedne Ane će nas
nasmejati, ali i podstaknuti da razmišljamo o večitim pitanjima, koja kao i
generacije pre nas, svakodnevno sebi postavljamo.
| Proizvod je dostupan: | NE |
| Izdavač: | Laguna |
| ISBN: | 9788652128846 |
| Godina izdanja: | 2018 |
| Broj stranica: | 344 |
| Težina: | 259 |
| Tip uveza: | meki |
O autoru
Momo Kapor rođen je 1937. godine u
Sarajevu. Za vrijeme njemačkog bombardovanja Sarajeva, 13. aprila 1941. godine,
na kuću u koju su se skonili Momina majka, baka i još četrdesetak ljudi pala je
bomba, a četvorogodišnji Momo je jedini preživio zahvaljujući tome što ga je
majka pokrila sopstvenim tijelom, ostavši na mjestu mrtva.
Svoje najranije djetinjstvo
provodi u Sarajevu. U septembru 1955. godine upisuje se na Akademiju likovnih
umetnosti u Beogradu, gdje diplomira 1961. godine, u klasi profesora Nedeljka
Gvozdenovića. Momo Kapor je autor preko četrdeset knjiga. Osim romana i
priča pisao je drame, putopise, esejističku prozu i bavio se ilustracijom.
Njegove knjige su prevedene na mnoge strane jezike.
Paralelno sa književnim radom
bavio se i slikarstvom, a u isto vreme je i ilustrovao gotovo sve svoje knjige.
Imao je samostalne izložbe u Srbiji, SAD-u, Italiji, Venecueli, Nemačkoj i
Velikoj Britaniji. Umro je 2010. godine u Beogradu.